- dəyyus
- сущ. разг. рогоносец (муж, которому изменяет жена)
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
dəyyus — is. <ər.> Öz arvadının xəyanətinə dözən adam; qeyrətsiz, namussuz. // Bəzən söyüş yerində. <Xudayar bəy:> . . . Eşşəyi mənə o dəyyus özü veribdi. C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəyyus — ə. həyat yoldaşının namusunu özgəyə satan; namussuz, oğraş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təəyyüş — ə. yaşama, həyat sürmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
deyyus — sf., hkr., Ar. deyyūṣ 1) Karısının veya kendisine çok yakın bir kadının iffetsizliğine göz yuman (kimse) 2) ünl. (de yyus) Bir sövgü sözü … Çağatay Osmanlı Sözlük